داستان چین و معروفترین «کوکاکولا» در جهان
تاریخ انتشار: ۱۶ دی ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۴۵۶۱۷۹
زیسان: مرد جوانی در شهر ممنوعه پکن در با لبخندی روبه روی لنز دوربین ژست گرفته است. آخر زمستان است و یکی از دستانش در جیب پالتو فرو رفته. یک شیشه کوکاکولا در دست مرد است و انگار دارد به دنیا تعارفش میکند!
به گزارش زیسان به نقل از سی ان ان؛ امروزه، کوکاکولا معروفترین نوشابه جهان است و تقریباً در هر نقطهای از جهان یافت میشود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
لیو که در اواخر دهه ۲۰ زندگی خود بود، زمانی که برای مجله تایم در پکن شروع به کار کرد، احساس کرد که کشور در آستانه یک تغییر فرهنگی بزرگ پس از مرگ مائو تسه تونگ در سال ۱۹۷۶ قرار دارد. او به یاد میآورد: «تغییرات در ابتدا ظریف بودند، و اگر کسی در چین زندگی نمیکرد، متوجه آن تغییرات جزئی نمیشد».
در زمان مائو، چین از قحطی و فقر گسترده و سالهای پرفراز و نشیب انقلاب فرهنگی در عذاب بود. اما پس از مرگ رهبر چین، ناگهان چهره کشور و مردم تغییر کرد. شادی به چشمهایشان بازگشت. راه رفتن شان سبکتر و سرخوشانهتر شد؛ و اینگونه پا به عصر جدید گذاشتند.
عکس مرد نوشابه در دست یادآور دوره نسبتاً لیبرال در تاریخ چین است. کشور از هر جهت تغییر کرد. از نظر سیاسی، اقتصادی و حتی زندگی روزمره مردم.
بیشتر بخوانید جادوی سیاه؛ چرا زنان ژاپنی دندانهای خود را سیاه میکردند؟ مسافران پولدار تایتانیک در نخستین شب سفر خود چه غذایی خوردند؟ این سنگ چهارهزار ساله نقشه گنج است! «تریاک» چگونه تاریخ را عوض کرد؟
خیلی خوشمزه است!
در دسامبر ۱۹۷۸، کوکاکولا اولین شرکت خارجی بود که پس از انقلاب کمونیستی چین اجازه ورود به بازار این کشور را پیدا کرد. در همان ماه، پکن و واشنگتن عادیسازی روابط چین و آمریکا را اعلام کردند و دنگ شیائوپینگ با سیاست "درهای باز" خود، اصلاحات اقتصادی چین را. کلید زد. کوکاکولا اولین بار در دهه ۱۹۲۰ به چین معرفی شد، اما در سال ۱۹۴۹ همراه با سایر شرکتهای خارجی توسط دولتی که آن را بورژوازی میدانست مجبور به ترک چین شد
این عکاس داستان گرفتن این عکس معروف را تعریف کرده است: من سمت شهر ممنوعه رفتم. کوکاکولا به چین بازگشته بود. به دنبال مردم عادی بودم که بعد از سالها ممنوعیت میتوانستند این نوشیدنی محبوب را بخرند. مردی به نام ژانگ وی را پیدا کردم که در حال خرید یک کوکاکولا از یک غرفه کوچک بود. طوری چیدمان کردم که در پس زمینه شهر ممنوعه چین نمایان باشد. یادم میآید وقتی آن مرد اولین جرعه از کوکاکولای خود را خورد گفت: عجب مزهای دارد!
این عکس حس و حال مردم چین پس از مرگ مائو را به خوبی نشان میدهد. من به عنوان یک عکاس به اهمیت این لحظه تاریخی پی بردم. ژانگ جز اولین افرادی بود که توانست بعد مدتها مزه کوکاکولا را بچشد و من اولین عکاسی بودم که این لحظه تاریخی را نمادین کردم.
این تصویر در سالهای بعد به طور گسترده منتشر و نمایش داده شد و عکاس بعداً با ژانگ دوست شد. در سال ۱۹۸۳، در کتاب عکاسی لیو "چین پس از مائو"، مجموعهای از تصاویر گرفته شده بین سالهای ۱۹۷۶ و ۱۹۸۲، ثبت شده است.
لیو میگوید خوبی عکس این است که شما دیگر نمیتوانید آن را سانسور کنید. اگر حافظهها روز به روز تحلیل روند و خاطرات دستکاری شوند، اما عکس را نمیشود پاک کرد. عکس تبدیل به یک تصویر میشود و درذهن مردم برای همیشه محفوظ باقی خواهد ماند.
دیکتاتوری کمونیستی و جنایتهای تاریخیبه گزارش زیسان، مائوتسه تونگ، بنیانگذار جمهوری خلق چین، طرفدار استالین بود، ولی از ۱۹۶۰ به بعد از شوروی فاصله گرفت. مائو به عنوان یک رهبر سیاسی حاضر بود محرومیت و فقر و گرسنگی مردم را تحمل کند، ولی به هیچ وجه از اهداف ایدئولوژیک خود نگذرد.
ایدئولوژی مائوئیستی مانند یک دین آخرزمانی برای تودههای مردم بود. ژان لویی مارگولین، پرفسور تاریخ جغرافیایی، در مقالۀ خود به نام «چین؛ رژه طولانی بهسوی شب تاریک» در «کتاب سیاه کمونیسم» که در سال ۱۹۹۷ منتشر شد و بحثهای جنجالانگیزی به راه انداخت، مینویسد که سرمشق مائو پادشاهی بوده به نام چینشی که در سالهای ۲۱۰ تا ۲۲۱ قبل از میلاد در چین حکومت میکرده است.
چینشی شهرت تاریخی پیدا کرد، زیرا او در حدود ۴۶۰ تن از کارکنان دولت را زندهبهگور کرد و حدود ۲۰ هزار نفر از اشرافیان آن زمان را به تبعید و مرگ محکوم کرد. در زمان حکومت او صدها هزار نفر در حین ساخت دیوار بزرگ چین جان باختند.
دودمانهایی نیز برای مثال در ۲۰۶ تا ۲۲۰ قبل از میلاد بودند که حاکمانی کمتر اهل خشونتورزی داشتند، ولی مائو صریحاً و آگاهانه به آن دودمانها استناد نمیکند بلکه خشونت کین شی را سرمشق خود جهت رسیدن به اهداف سیاسیاش قرار میدهد.
از همان ابتدای تشکیل شوراهای کمونیستی در چین، فاجعههای انسانی بزرگی به وقوع میپیوندد.
محاکمه به اصطلاح «ضد انقلابیون» در چین در دوران جنگ داخلی شروع شد. در بعضی از مواردی که مستند شده، انسانها را به معنای دقیق کلمه تکهتکه میکردند. انقلابیون شورایی حتی خویشاوندان فرد شوربخت «ضد انقلابی» را مجبور میکردند که گوشت نعش مقتول را بخورند.
در جشنهای علنی، به دستور شوراهای سرخ کمونیستی، انقلابیون دهقانان را مجبور میکردند که جگر و قلب سرمایهداران و زمینداران را رسماً بخورند؛ و هدف انقلابیون مرتکب این جنایات فقط انتقامگیری بود. تنها بین سالهای ۱۹۲۷ تا ۱۹۳۱ در حدود ۱۸۶ هزار انسان به قتل میرسند؛ بهویژه دهقانانی که با سیاستهای حزب کمونیست موافق نبودند، چه فقیر چه غنی، فوراً اعدام انقلابی میشدند.
به دستور مائو در سال ۱۹۲۷، یعنی قبل از به قدرت رسیدن او، هزاران افسر ارتش به قتل رسیدند. مائو دستور میدهد هر فردی که مخالف سیاستهای حزب کمونیست است باید به قتل برسد.
مطابق اسناد به جا مانده بین سالهای ۱۹۴۹ تا ۱۹۵۲ در حدود دو میلیون انسان که مائو همۀ آنها را دزد مینامید، به قتل رسیدند. چین در آن زمان در حدود ۵.۵ میلیون نظامی، ۳.۸ مبلغ و مبشر یعنی پروپاگاندیست و فعال سیاسی و ۷۵ هزار خبرچین داشت و در کل یک میلیون و دویست هزار نفر عضو سازمان امنیت چین کمونیستی بودند.
البته آمار دقیقی در مورد قربانیان سیاست مائو وجود ندارد، ولی خود مائو در سال ۱۹۵۷ از ۸۰۰ هزار «ضد انقلابی» اعدامی و بهقتلرسیده صحبت میکرد. جدا از آن، در حدود ۷۰۰ هزار نفر در اردوگاههای کار خودکشی کردند.
مأمورین انقلابی مائو هر جایی که سازمان مییافتند، «ببرهای سرمایهدار» را تعقیب میکردند. سرمایهداران مستقل کوچک و بزرگ میبایست حسابداری خود را تحت تفتیش مأموران انقلابی قرار میدادند و چنانچه کوچکترین مشکلی پیش میآمد، میبایست در ملأعام پشیمانی خود را اثبات میکردند و در صورت هرگونه درنگ و تعلل فوراً به قتل میرسیدند. مانند روشنفکرانی که میبایست ثابت میکردند که تحت تأثیر «تفکر غربی» و «فرهنگ امپریالیستی آمریکا» قرار نگرفتهاند.
قحطی بزرگدر سالهای ۱۹۵۹ تا ۱۹۶۱ قحطی بزرگی رخ داد. البته در این دوران مائو نمیخواست مردمان چین را عمداً به قتل برساند. ولی فاجعۀ قحطی او را وادار هم نکرد تا سیاست انقلابی خود را عوض کند و با به اصطلاح دشمنان خود مدارا و راه حلی برای پایان قحطی پیدا کند. ارزش اهداف سیاسی او از زندگی انسانها بیشتر بود.
ناکارآمدی سیاستهای مائو دقیقاً در دوران قحطی جلوهگر شد. برنامههای اقتصادی مائو کاملاً ناکام ماند و در این موقعیت بود که او با سیاستهای خود باعث مرگ مردم چین شد.
انقلاب فرهنگی سالهای ۱۹۶۶ تا ۱۹۷۶انقلاب فرهنگی چین فاجعههای تاریخی به ارمغان آورد. بهای انقلاب فرهنگی بزرگ پرولتاریی قتلِ یک تا دو میلیون انسان بود.
گروههای نورسیده انقلابی با ارتکاب خشونتهای وحشتناک در یک جنگ داخلی که انقلاب فرهنگی نامیده میشد، به قدرت رسیدند. گاردهای سرخ که «یاغیان انقلابی» نیز نامیده میشدند، در تندرویهای سیاسی خود از هم پیشی میگرفتند و به سیاستهای دولت برای کوتاهی در سرکوب دشمنان انقلاب انتقاد میکردند. این گاردهای سرخ از انعطافپذیری سیاستهای دولتی خرده میگرفتند.
در کنار دانشجویان و کارگران متعصب انقلابی، کارگزاران انقلابی که امید به پیشرفت در مقام حزبی خود داشتند، از هم سبقت میگرفتند و مشغول تعقیبِ بهاصطلاح ضد انقلابیون میشوند. همۀ این انقلابیون یک مخرجمشترک سیاسی داشتند و آن هم دشمنانی بود که خودشان آنها را تعریف و تعیین میکردند و البته همۀ آنها به دنبال گرفتن رتبههای بالاتر در سلسهمراتب حزبی بودند.
بیشتر اعضای گاردهای سرخ، دانشآموزان و دانشجویان جوان بودند که حتی علیه کمونیستهایی که با مائو اختلاف فکری داشتند فعال میشدند. آنها حدود ۶۰ در صد از کارگزاران حزب کمونیست را از کار انداختند.
این فعالیتها با یک روزنامۀ دیواری در یکی از دانشگاههای پکن شروع شد. یکی از دستیاران رشته فلسفه در یک مقاله روزنامهدیواری خواهان نابودی همۀ رویزیونیستها میشود که به انقلابی بودن جنبش مائوئیستی شک داشتند و مثلاً طرفدار خروشچف، سیاستمدار روس، بودند.
گاردهای سرخ، دشمنان خود را هیولا و شبح و حیوانهای خطرناک گوشتخوار و حشره مینامیدند. با این شیوۀ تبلیغات،ی نابودی هر هیولایی راحتتر انجام میشد.
جالب توجه است که گاردهای سرخ، روشنفکران آزادیطلب را دشمن خود میدانستند. مترجمان، نویسندگان، پرفسورهای دانشگاه، و هر متفکری که کوچکترین «انحراف فکری» داشت به قتل میرسید.
شاید خندهآور باشد، ولی گاردهای سرخ در ابتدا میخواستند چراغهای قرمز راهنمایی را ممنوع کنند، چون رنگ سرخ به نظر آنها رنگ حرکت انقلابی بود، نه ایست. مقامات دولت و اعضای حزب کمونیست با کوششهای فراوان توانستند جلوی چنین اقدامات نوچههای انقلابی را بگیرند.
مائو که خود این انقلاب فرهنگی را برای تحکیم قدرت خود به راه انداخته بود، بعد از حدود ده سال به این نتیجه رسید که انقلاب فرهنگی گاردهای سرخ نافرجام مانده است و عاقبت مائو و رهبران سیاسی چین به این آگاهی رسیدند که انقلاب فرهنگی شکست خورده است.
نتیجه تاریخی انقلاب فرهنگی، نابودی فرهنگ چین بود. برای مثال، اکثر معابد تبتی نابود شدند و قتلعامی که در تبت به انجام رسید، کمتر از نسلکشی نبود.
tags # تاریخ ، چینمنبع: زیسان
کلیدواژه: تاریخ چین انقلاب فرهنگی گارد های سرخ حزب کمونیست ضد انقلابی هزار نفر سال ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت zisaan.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «زیسان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۴۵۶۱۷۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
اعلام پذیرش دانشجویان و اساتید تعلیقی و اخراجی آمریکا، حرکتی هوشمندانه و انقلابی است
معاون رئیس جمهور گفت: به برکت خون شهیدان مظلوم غزه و جبهه مقاومت، بخش زیادی از دانشجویان و افکار عمومی کشورهای غربی به این جمعبندی رسیدند که آمریکا و رژیم صهیونیستی نماد ظلم و ستم علیه بشریت هستند.
به گزارش ایسنا، سید محمد حسینی در نشست هماندیشی با اساتید دانشگاه شهید باهنر و اعضای بسیج اساتید دانشگاه های کرمان درباره ابعاد و پیامدهای عملیات وعده صادق اظهار داشت: پیش از این عملیات، وقتی پایگاه عین الاسد هدف موشکهای کشورمان قرار گرفت تحلیلگران جهانی اذعان داشتند که از زمان جنگ جهانی هیچ کشوری بطور مستقیم پایگاههای آمریکا را مورد هدف قرار نداده است لذا از این جهت این موضوع از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است.
معاون رئیس جمهور گفت: رژیم صهیونیستی و حامیانش قبل از عملیات وعده صادق، مدام رجزخوانی و تهدید میکردند تا این عملیات صورت نگیرد اما پس از انجام موفق عملیات در واکنش به آن نتوانستند کاری انجام دهند لذا این عملیات در کنار عملیات طوفان الاقصی ضربه سنگین و جبران ناپذیری برهیمنه پوشالی رژیم صهیونیستی بود.
حسینی افزود: عملیات وعده صادق در پی چند تعدی رژیم صهیونیستی در لبنان و سوریه به نیروهای ایرانی و به ویژه حمله به کنسولگری کشورمان در دمشق رخ داد و مسئولان نظام از همان ابتدا بر تنبیه متجاوز تاکید کردند و در مقابل حامیان رژیم صهیونیستی به مسئولان وزارت خارجه پیغام میدادند که با توجه به پدافند چند لایهای که در حمایت از رژیم صهیونیستی ایجاد کردند، ایران عملیاتی برای تنبیه رژیم صهیونیستی انجام ندهد چون نتیجهای برایش نخواهد داشت اما این عملیات به رغم تصور رژیم صهیونیستی و حامیانش با موفقیت انجام و به اهداف مورد نظر رسید.
معاون پارلمانی رئیس جمهور گفت: نظام اسلامی برای تنبیه رژیم صهیونیستی صرفاً دو، سه مرکز نظامی را مدنظر قرار داده بود ولی بر همگان ثابت شد که اگر ایران اراده کند به ۵۰ نقطه هم می تواند حمله و آسیب جدی بزند.
وی در ادامه با بیان اینکه امروز دانشجویان در آمریکا و برخی از کشورهای غربی در اعتراض به نسل کشی رژیم صهیونیستی به میدان آمدهاند، اظهار داشت: پاییز سال ۱۴۰۱، سردمداران و رسانه های برخی از همین کشورهای غربی، دانشجویان کشورمان را به هنجارشکنی، مقابله با نیروهای انتظامی، تخریب، آتش زدن، ضرب و شتم و حتی قتل و شکنجه نیروهای انقلابی دعوت کرده و بعضا آموزش میدادند و باخبرسازی های جعلی و بزرگنمایی بعضی اتفاقات جزئی، جمهوری اسلامی را در آستانه فروپاشی جلوه می دادند اما امروز حضور مسالمت آمیز دانشجویان در دانشگاههای آمریکا و غرب برای پایان یافتن نسل کشی در غزه را به شدت سرکوب میکنند و همان کسانی که تمام قد از اغتشاش و آشوب در دانشگاههای ایران حمایت می کردند و کوچکترین اقدام پلیس را به شدت محکوم میکردند و شعار و ادعای اینکه هیچ مقابلهای با حرکتهای براندازانه نباید صورت بگیرد، حال روی سرکوب وحشیانه و بازداشت صدها دانشجو و استاد، سرپوش گذاشته و آن را موضوعی داخلی و پیش پا افتاده قلمداد میکنند.
معاون رئیس جمهور تاکید کرد: دنیای غرب و به ویژه آمریکا در حمایت همه جانبه از نسل کشی، سرکوب آزادی بیان و دموکراسی و له کردن حقوق بشر، نقاب نفاق را کنار زده به گونهای که دیگر حتی مزدوران شان هم از بزک کردن چهره کریه تمدن غرب مستأصل شده اند.
معاون پارلمانی رئیس جمهور با اشاره به نحوه ترسیم و القای سردمداران نظام سلطه از قدرت نظام جمهوری اسلامی ایران خاطرنشان کرد: اخیرا مشاور اوباما گفته همچنان که ایران نیروهای نیابتی نظامی مانند حزب الله دارد گروههای دانشجویی در آمریکا نیز نیروهای نیابتی ایران در حمایت از فلسطین هستند.
حسینی با استقبال از اعلام دانشگاه کرمان و برخی دیگر از دانشگاه ها برای پذیرش دانشجویان و اساتید تعلیق شده و اخراجی دانشگاههای آمریکا، اظهار داشت: بی تردید این ابتکار، اقدامی پسندیده در راستای ترویج عدالت و مبارزه با نقض آزادی بیان محسوب میشود که بازتاب مثبت و قابل توجهی در جهان اسلام و غرب دارد.
وی با بیان اینکه بزرگان نظام اسلامی از ابتدای نهضت بر حقانیت دفاع از مردم فلسطین تاکید داشتند، گفت: امروز پس از گذشت چندین دهه، افکار عمومی جهان به حقانیت مواضع ملت ایران پی برده است و این موضوع معادلات و نقشه های غربگرایان را به هم ریخته است.
معاون رئیس جمهور با اشاره به اینکه هنوز اندک دانشجویان و جوانانی در ایران هستند که اطلاعات کافی و تحلیل واقع بینانه ای از تحولات منطقه از جمله جنگ غزه و پیامدهای عملیات وعده صادق ندارند، گفت: امروز فرصت و شرایط مناسبی برای تبیین و روشنگری در خصوص مواضع به حق ملت ایران و نظام اسلامی پیرامون رخدادها و تحولات منطقهای و جهانی
ایجاد شده است و لازم است در راستای لبیک به تاکید رهبر فرزانه انقلاب، مبنی بر جهاد تبیین، با تلاش و مجاهدت مضاعف وارد صحنه شد و به ابهامات و شبهات جوانان و دانشجویان، پاسخ دهیم و کوتاهی در این رسالت خطیر به هیچ عنوان قابل قبول نیست.
حسینی تاثیر فشار افکار عمومی برای تغییر در سیاستهای تجاوز طلبانه آمریکا را حائز اهمیت دانست و گفت: نباید اخبار واکنش ها و اعتراض وجدانهای بیداری در دانشگاهها و مجامع غربی به حاشیه رانده شده و کمرنگ گردد و البته خون شهدای مردم مظلوم غزه و جبهه مقاومت، به هدر نرفته و اثر خود را تاکنون گذاشته و بیش از این هم خواهد گذاشت و پیروزی نهایی از آن جبهه حق است و همچنان که امام راحل تاکید داشتند خون بر شمشیر پیروز است.
معاون رئیس جمهور تصریح کرد: فشار افکار عمومی باعث خواهد شد که ادامه حمایت نظام سلطه از رژیم صهیونیستی با مشکلات عدیده مواجه شود و ما اطمینان داریم که با نصرت الهی و وعده رهبر معظم انقلاب قبل از ۲۵ سال محقق شده و این غده سرطانی ریشه کن خواهد شد.
حسینی در ادامه اساتید و دانشگاهیان را به فعالیت اثرگذار رسانهای فراخواند و گفت: امروز فرصت مناسبی فراهم شده تا چهره واقعی و پلشت مدعیان حقوق بشر و آزادی نزد افکار عمومی جهان افشا شود و در این راستا، اساتید دانشگاه که غالبا مسلط به زبانهای مختلف هستند باید با احساس مسئولیت بیشتری وارد صحنه شده و با انتقال واقعیتهای موجود به روشنگری بپردازند.
وی موفقیتها و دستاوردهای امروز نظام اسلامی را به خاطر هماهنگی میدان و دیپلماسی توصیف کرد و گفت: بخش زیادی از موفقیتهای امروز به خاطر هماهنگی قوا و نهادهای انقلاب و نیروهای مسلح است و اینکه این دولت به دوگانه و تقابل میدان و دیپلماسی اعتقادی ندارد و به بهانه دیپلماسی مانع فعالیت در عرصه میدان نمیشود. در جمع اعضای این دولت کسی بر این باور نیست که آمریکا با فشردن یک دکمه میتواند سیستم دفاعی و نظامی ما را از بین ببرد!
درپایان این مراسم، به مناسبت گرامیداشت روز معلم و استاد از تلاش و مجاهدت خستگی ناپذیر سید محمد حسینی در عرصه علمی، فرهنگی و جهاد تبیین تقدیر شد.
حسینی همچنین به اتفاق رئیس و مدیران دانشگاه شهید باهنر کرمان از ساختمان معاونت آموزشی دانشگاه که به تازگی آماده بهره برداری شده بازدید کرد و یک اصله نهال در محوطه این مجموعه غرس کرد.
انتهای پیام